Klasyfikacja sprzętu, czyli jak rozróżnić B2C (sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych) od B2B (sprzęt inny niż przeznaczony dla gospodarstw domowych).
W obowiązującej Ustawie z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (w skrócie Ustawie o z.s.e.e.), w odróżnieniu od poprzedniej ustawy z 2005 r., zawarta została tylko definicja sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych. W świetle art. 4 pkt 14 z.s.e.e. sprzętem przeznaczonym dla gospodarstw domowych, będzie taki sprzęt, który może być używany w gospodarstwach domowych, jak i przez użytkowników innych niż gospodarstwa domowe. Ustawodawca zrezygnował z opierania definicji o kategorie związane z grupami sprzętu czy też ich rozmiarami. Decydującym czynnikiem kwalifikującym sprzęt jako przeznaczony do gospodarstw domowych jest jedynie możliwość jego zastosowania w gospodarstwie domowym.
W obrębie każdej z 6 grup znajdujących się w załączniku 1 do ustawy może występować zarówno sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, jak i sprzęt nieprzeznaczony dla gospodarstw domowych.
Ustawodawca nie wprowadził wprost definicji sprzętu innego niż przeznaczony dla gospodarstw domowych, jednakże za taki sprzęt należy uznać wyłącznie sprzęt, który nie może być używany w gospodarstwie domowym.
W myśl przyjętych przez GIOŚ wytycznych technicznych dla oceny wyrobu w zakresie jego podlegania przepisom nieobowiązującej już ustawy z 2005 r., sprzęt należało uznać za nieprzeznaczony dla gospodarstw domowych, jeżeli łącznie spełniał następujące warunki:
a) jego głównym odbiorcą był przemysł, firmy, przedsiębiorstwa, instytucje,
b) jego konstrukcja i funkcje nie uzasadniały zastosowania w gospodarstwach domowych,
c) nie był wprowadzany na rynek z myślą o detalicznych nabywcach.
Wydaje się, iż wskazany w wytycznych warunek a) z uwagi na treść wspominanego art. 4 pkt 14 w Ustawie o z.s.e.e. stracił aktualność i w obecnym stanie prawnym powinien stanowić, iż sprzęt inny niż przeznaczony dla gospodarstw domowych powinien być skierowany wyłącznie do przemysłu, firm, przedsiębiorstw, instytucji lub innych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi.
Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli sprzęt możemy użyć w gospodarstwie domowym sugerujemy klasyfikowanie go do B2C, jeżeli danego sprzętu nie możemy wykorzystać w gospodarstwie domowym jako B2B np. automat do wydawania napojów, kasa fiskalna, duża profesjonalna drukarka jest sprzętem B2B, a laptop, telefon komórkowy jest sprzętem B2C (mimo, że też ma zastosowanie w B2B).